از اغراق های دولت درخصوص برجام به عنوان «فتح الفتوح» و «آورده خدا» تا تنزل آن به عنوان یک «پیروزی اخلاقی» چند سالی بیشتر طول نکشید. بالاخره عربده کشی های آمریکا و ضعف های ساختاری برجام منجر به این شد که بی ثمری و زیاده خواهی های استکبار خود را به خوبی نشان دهد. حالا هیاهوهای سیاسی کمتر شده و از فضای انتخاباتی خارج شده ایم و فرصت مناسبی است که داده ها و ستانده های برجام را بخوانیم و متوجه بشویم در قبال از دست دادن امتیازات فراوان چه چیز بدست آوردیم.

 

چند روز پیش بود که پیشنهاد دکترسعیدجلیلی در خصوص «برجام خوانی» صدای بسیاری از دولتی ها را درآورد. دولتی هایی که تا دیروز مدعی بودند باید برجام در کتب درسی دانش آموزان به عنوان سندافتخار تدریس شود حالا از برجام خوانی گلایه می کنند. این ترس و نگرانی از خواندن برجام این سوال را مطرح میکند که مگر در برجام چه موضوعاتی مورد مذاکره و معامله قرارگرفته که عده ای علاقه ای به اطلاع رسانی آن ندارند؟

 

سعیدجلیلی در این خصوص می گوید: «بنده نظراتم درباره برجام را به طور مفصل در شورای عالی امنیت ملی و کمیسیون برجام مجلس (تابستان ۹۴) عرض کردم و همان زمان رسانه‌ای هم شد. اگر برجام توافق خوبی بود برای پذیرش آن از سوی مقام معظم رهبری، شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی مجموعا ۲۸ شرط به آن نمی‌خورد! پس معلوم می‌شود در این توافق ایرادات و روزنه‌های بزرگی وجود داشت.اینکه بنده چندبار عرض کردم که باید در دانشگاه‌ها یک دوره «برجام‌خوانی» شروع شود، این را واقعاً به عنوان یک بحث علمی مطرح کردم، نه یک بحث سیاسی. چون برجام یک سند حدوداً ۱۵۹ صفحه‌ای مهم است که تا سالها کشور درگیر آن خواهد بود و لازم است حداقل یک بار بدون حب و بغض خوانده شود تا واقعیت های آن به صورت منطقی و علمی مشخص شود.»